• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مفسران ادبی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مفسران ادبی، مفسران با گرایش به مباحث ادبی را می‌گویند.


مفسران ادبی، تفسیر خویش را بر پایه علوم و گرایش‌های ادبی بلاغی پایه ریزی کرده‌اند.

از آن جمله‌اند:
۱. ابوالقاسم محمود بن عمر بن احمد ، معروف به جارالله زمخشری (م ۵۳۸ ق) مؤلف تفسیر الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الاقاویل فی وجوه التاویل معروف به «تفسیر کشاف»؛
۲. فضل بن حسن طبرسی (م ۵۴۳ ق) از علمای بنام شیعه دوازده امامی و صاحب دو تفسیر مجمع البیان و جوامع الجامع ؛
۳. ابوحیان محمد بن یوسف بن حیان اندلسی (۷۴۵ ق) نویسنده تفسیر البحرالمحیط ؛
۴. ابو محمد عبدالحق بن غالب بن عطیه (م ۵۴۲ ق) نگارنده تفسیر المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز؛
۵. ناصرالدین عبدالله بن عمر بیضاوی (م حدود ۶۸۵ تا ۷۱۹ق) نویسنده تفسیر انوار التنزیل و اسرار التاویل معروف به « تفسیر بیضاوی »؛
۶. محمدعلی طه الدرة الحمصی السوری ، از علمای اهل سنت و نویسنده تفسیرالقرآن الکریم و اعرابه و بیانه .
[۱] نکونام، جعفر، ۱۳۴۳-، روشهای تفسیری (جزوه درسی)، ص (۵۲-۹۰).
[۲] معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التفسیروالمفسرون فی ثوبه القشیب، ج۲، ص۴۸.

عناوین مرتبط: تفسیر ادبی ؛ تفاسیر ادبی .

۱. ↑ نکونام، جعفر، ۱۳۴۳-، روشهای تفسیری (جزوه درسی)، ص (۵۲-۹۰).
۲. ↑ معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التفسیروالمفسرون فی ثوبه القشیب، ج۲، ص۴۸.


فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «مفسران ادبی».    



جعبه ابزار