• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

منادی (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



منادی (قرآن)، یکی از اوصاف قرآن را می‌گویند.



به نظر بعضی از مفسران ، «منادی» یکی از اسامی و صفات قرآن است: (ربنا اننا سمعنا منادیا ینادی للایمان ان آمنوا بربکم فآمنا)؛ «پروردگارا! ما صدای منادی (تو) را شنیدیم که به ایمان دعوت می‌کرد که به پروردگار خود ایمان بیاورید؛ و ما ایمان آوردیم».


بیشتر مفسران «منادی» را حضرت رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم دانسته‌اند؛ اما قرآن نیز منادی همیشگی و بهترین دعوت کننده انسان به طریق حق و ایمان به پروردگار است.
[۳] طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۲، ص۵۵۷.



ایمان (قرآن) .


۱. آل عمران/سوره۳، آیه۱۹۳.    .
۲. فخر رازی، محمد بن عمر، ۵۴۴ - ۶۰۶ق، التفسیرالکبیر، ج۹، ص(۱۴۴-۱۴۵).    
۳. طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۲، ص۵۵۷.
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۸۰.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «منادی (قرآن)».    



جعبه ابزار