• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ناصب (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ناصِب‌ (به کسر صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای رنج دهنده است و اگر ناصب لازم آید به معنای به زحمت افتاده است.



ناصِب‌ اسم فاعل است به معنی رنج دهنده، گویند «هَمٌ‌ نَاصِبٌ‌»‌ اندوهی است زحمت ده. ناصب لازم نیز آید یعنی به زحمت افتاده.


(وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خاشِعَةٌ • عامِلَةٌ ناصِبَةٌ) ظاهرا مراد از عمل، تلاش غیر مشروع دنیا است که باعث رنج آخرت است؛ یعنی: «چهره‌هائی در آن روز ذلیل‌اند، تلاش‌گراند در دنیا به زحمت افتاده‌اند در قیامت».
چند آیه بعد آمده: (وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ ناعِمَةٌ • لِسَعْیِها راضِیَةٌ) (چهره‌هايى در آن روز شادابند، و از سعی و تلاش خود خشنودند) معلوم است که ظرف رضا و نعمت، آخرت و ظرف سعی، دنیا است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۶۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۰۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۷۳.    
۴. فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۱، ص۱۳۲.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۴۱۱.    
۶. غاشیه/سوره۸۸، آیه۲-۳.    
۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۷۳.    
۸. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۵۶.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۲۶.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۹.    
۱۱. غاشیه/سوره۸۸، آیه۸-۹.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۲.    
۱۳. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۷۴.    
۱۴. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۵۷.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۲۶.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۴۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "نصب"، ج۷، ص۶۷.    






جعبه ابزار