نسخ سنت به سنت

نسخ حکم مستفاد از سنّت معصوم (علیه‌السلام)، با سنّت دیگر را نسخ سنت به سنت گویند. این بحث در اصول فقه کاربرد دارد.

نسخ سنت به سنت، مقابل نسخ سنت به قرآن بوده و عبارت است از نسخ حکمی از احکام شرعی موجود در سنت معصومین (علیهم‌السلام) (قول، فعل، تقریر) به سبب سنت معتبر دیگر، مانند: نسخ حرمت ذخیره نمودن گوشت قربانی به سبب قول پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) که فرمود: «اَلا فادّخروها»، که بر جواز ذخیره نمودن آن دلالت می نماید.

نسخ سنت به سنت، فی الجمله از جهت جواز و وقوع آن مورد اختلاف است.
بیشتر علمای اسلام در جواز نسخ سنت به سنتی قوی‌تر یا مانند آن اختلافی ندارند، مانند: نسخ سنت متواتر به متواتر و نسخ سنت آحاد به متواتر. اما در نسخ سنت متواتر به سنت آحاد اختلاف وجود دارد، و بیشتر علمای اصول آن را منع کرده‌اند.

۱.	↑ محقق حلی، جعفر بن حسن، معارج الاصول، ص ۱۷۱.
۲.	↑ غزالی، محمد بن محمد، المستصفی من علم الاصول (به ضمیمه فواتح الرحموت بشرح مسلم الثبوت)، ج ۱، ص ۱۲۶.
۳.	↑ خضری، محمد، اصول الفقه، ص ۳۰۳.
۴.	↑ عزیز برزنجی، عبداللطیف عبدالله، التعارض و الترجیح بین الادلة الشرعیة، جزء ۱، ص ۳۱۷.
۵.	↑ علم الهدی، علی بن حسین، الذریعة الی اصول الشریعة، ج ۱، ص ۴۵۵.
۶.	↑ مغنیه، محمد جواد، علم اصول الفقه فی ثوبه الجدید، ص ۱۹۲.

فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوين توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامي، برگرفته از مقاله «نسخ سنت به سنت».

رده‌های این صفحه : نسخ سنت