نسخ سنت متواتر به معنا

نسخ حکم موجود در سنّت دارای تواتر معنوی را نسخ سنت متواتر به معنا گویند. این بحث در اصول فقه کاربرد دارد.

نسخ سنت متواتر به معنا، مقابل نسخ سنت متواتر به لفظ بوده و عبارت است از نسخ حکمی از احکام شرعی موجود در سنت متواتر معنوی معصومین (علیهم‌السلام)، به وسیله دلیل شرعی معتبر دیگر.

در جواز نسخ سنت متواتر لفظی یا معنوی به وسیله سنت متواتر دیگر یا قرآن میان فقهای اسلام اختلافی نیست، هر چند در وقوع آن اختلاف است.
اکثر قریب به اتفاق علمای اسلام در عدم جواز نسخ سنت متواتر، اعم از لفظی یا معنوی، به وسیله سنت آحاد، توافق دارند.

۱.	↑ اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، ص ۲۳۷.
۲.	↑ میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن، قوانین الاصول، ج ۲، ص ۹۸.
۳.	↑ عزیز برزنجی، عبداللطیف عبدالله، التعارض و الترجیح بین الادلة الشرعیة، جزء ۱، ص ۳۲۸.
۴.	↑ زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج ۲، ص ۹۶۷.

فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوين توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامي، برگرفته از مقاله «نسخ سنت متواتر به معنا».

رده‌های این صفحه : نسخ سنت متواتر