• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نصاری (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




نَصارَی‌ (به فتح نون و راء) از واژگان قرآن کریم به معنای پیروان حضرت عیسی (علیه‌السّلام) که واحد آن نَصْرانی است. «نصرانی» یک بار بیشتر در قرآن مجید نیامده است، ولی «نصاری» چهارده بار ذکر شده است‌.



نَصارَی‌: نامِ به اصطلاح پیروان حضرت عیسی (علیه‌السّلام) که واحد آن نصرانی است‌.


(ما کانَ اِبْراهِیمُ یَهُودِیًّا وَ لا نَصْرانِیًّا) (ابراهیم نه یهودی بود و نه نصرانى).
(وَ قالُوا کُونُوا هُوداً اَوْ نَصاری‌ تَهْتَدُوا...) ((اهل کتاب گفتند: «يهودى يا مسیحی شويد، تا هدایت يابيد.»)
در علت این تسمیه چند قول است، به نظر نگارنده قوی‌تر از همه قول ابن عباس است و مشروح آن چنین می‌باشد: ناصره شهری است در منطقه جلیل از فلسطین. چون زمان کودکی و طفولیت مسیح (علیه‌السّلام) در آنجا سپری گشته لذا به آن حضرت عیسای ناصری می‌گفتند، در نتیجه پیروان آن حضرت را نصرانی و نصاری گفتند. در اقرب الموارد گفته: نصرانی منسوب به ناصره است بر غیر قیاس.
امّا ظاهرا بعدا این اعتبار از بین رفته و نصاری به کسانی اطلاق شده که در دین عیسی (علیه‌السّلام) بوده‌اند، چنانکه در اکثر آیات قرآن، دین مراد است، مثل‌: (وَ قالُوا لَنْ یَدْخُلَ الْجَنَّةَ اِلَّا مَنْ کانَ هُوداً اَوْ نَصاری‌) (آنها گفتند: «هيچ كس، جز يهود يا نصارى، هرگز داخل بهشت نخواهد شد.») و شاید در آیه‌ (وَ مِنَ الَّذِینَ قالُوا اِنَّا نَصاری‌ اَخَذْنا مِیثاقَهُمْ‌) (و از كسانى كه مى‌گفتند: «ما نصرانى و ياور مسيح هستيم» نيز پیمان گرفتيم) فقط نام منظور باشد و یا آنها به دروغ خویش را پیروان مسیح می‌دانند؛ و الله اعلم.


«نصرانی» یک بار بیشتر در قرآن مجید نیامده است، ولی «نصاری» چهارده بار ذکر شده است‌.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۷۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۰۹.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۹۵.    
۴. آل عمران/سوره۳، آیه۶۷.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۷.    
۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۳، ص۲۵۳.    
۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۳، ص۴۰۰.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۷۷۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۴، ص۱۱۵.    
۱۰. بقره/سوره۲، آیه۱۳۵.    
۱۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۳۵.    
۱۲. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۳۱۰.    
۱۳. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱، ص۴۶۹.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۰۳.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۷۲.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۲۵۹.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۱۹۸.    
۱۸. بقره/سوره۲، آیه۱۱۱.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۷.    
۲۰. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۵۸.    
۲۱. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱، ص۳۸۹.    
۲۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۳۵۶.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۳۱۴.    
۲۴. مائده/سوره۵، آیه۱۴.    
۲۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۱۰.    
۲۶. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۲۴۱.    
۲۷. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۵، ص۳۹۳.    
۲۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۲۶۸.    
۲۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۲۴۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "نصاری"، ج۷، ص۷۴.    






جعبه ابزار