• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وجب (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




وَجَب (به فتح واو و جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای ثبوت است.



وَجَببه معنای ثبوت است.


(فَاِذا وَجَبَتْ‌ جُنُوبُها فَکُلُوا مِنْها) «در موقع نحر شتران چون پهلوهای آنها به زمین افتاد (کنایه از مردن) از آنها بخورید.» وجوب به معنی ثبوت است و واجبات را بواسطه ثابت العمل بودن واجبات گفته‌اند. ایضا وجوب به معنی سقوط است؛ «وَجَبَ‌ الحائط: سقط» ضمیر «جُنُوبُها» در آیه راجع به شتران قربانی است گویند: «ضربه‌ فَوَجَبَ‌» او را زد پس مرد.


این لفظ فقط یکبار در قرآن مجید آمده است


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۱۸۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۵۳.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۱۷۹.    
۴. حج/سوره۲۲، آیه۳۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وجب»، ج۷، ص۱۸۲.    






جعبه ابزار