• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وصف عبادت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



وصف عبادت، صفت همراه با عبادت می‌باشد.



وصف عبادت، به معنای شیء یا عنوانی است که غیر از خود عبادت (ذات عبادت) ولی همراه آن می‌باشد.


وصف عبادت، یا وصف ملازم است، که انفکاک بین آن و موصوف امکان ندارد، مانند: جهر و اخفات قرائت نماز ؛ برای نمونه، در نمازهای اخفاتی، از جهر به قرائت نهی شده است و «جهر» وصفی نیست که جدای از قرائت تحقق پیدا کند بلکه ملازم و همراه قرائت است گرچه خود عبادت نیست؛ و یا وصف مفارق است، مانند:غصبیت برای مکان نماز.
[۲] فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۷، ص۲۷۲.
[۳] فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۳، ص(۲۰۹-۲۰۵).
[۴] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص(۲۲۳-۲۲۲).



۱. سبحانی تبریزی، جعفر، الموجز فی اصول الفقه، ص۱۳۳.    
۲. فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج۷، ص۲۷۲.
۳. فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۳، ص(۲۰۹-۲۰۵).
۴. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص(۲۲۳-۲۲۲).



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «وصف عبادت».



جعبه ابزار