• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وصی (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





وَصی (به فتح واو و کسر صاد) از واژگان قرآن کریم به معنای متصل شدن و متصل کردن است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: مُواصاة (به ضم میم و فتح واو و صاد) به معنای وصیت کردن به همدیگر.



وَصی به معنای متصل شدن و متصل کردن است. ایصاء و توصیه به معنای سفارش و دستور است. وصیت اسم است از ایصاء و گاهی به چیز وصیّت شده اطلاق می‌شود.
به قولی وصیّت را از آن وصیّت گویند که موصی کارش را به کارهای وصیّ متصل می‌کند و به قولی کارهای قبل از مرگ را به کارهای بعد از مرگ متصل می‌کند ولی این راجع به وصیّت میت است و گرنه طبرسی فرموده: وصی، ایصاء، امر و عهد همه به یک معنی‌اند.


(وَ وَصَّی‌ بِها اِبْراهِیمُ بَنِیهِ وَ یَعْقُوبُ‌) «توصیه کرد آن دین و کلمه توحید را ابراهیم و یعقوب به فرزندانش.»
(وَ اَوْصانِی‌ بِالصَّلاةِ وَ الزَّکاةِ ما دُمْتُ حَیًّا) «مرا تا زنده‌ام به نماز و زکات امر کرد.»
(کُتِبَ عَلَیْکُمْ اِذا حَضَرَ اَحَدَکُمُ‌ الْمَوْتُ اِنْ تَرَکَ خَیْراً الْوَصِیَّةُ لِلْوالِدَیْنِ وَ الْاَقْرَبِینَ‌) (بر شما نوشته شده: «هنگامی که یکی از شما را مرگ فرا رسد، اگر چیز خوبی (مالی) از خود به جای گذارده، برای پدر و مادر و نزدیکان، بطور شایسته وصیت کند!) مراد از وصیّت همان وصیّت معمولی است و ظهور آیه در وجوب وصیّت است ولی با ادلّه قطعی ثابت شد که وصیت در این گونه موارد مستحب است نه واجب.
(فَلا یَسْتَطِیعُونَ‌ تَوْصِیَةً وَ لا اِلی‌ اَهْلِهِمْ یَرْجِعُونَ‌)((چنان غافلگير مى‌شوند كه حتّى) نمى‌توانند وصيّتى كنند يا به سوى خانواده خود بازگردند!) توصیه به معنای سفارش و وصیّت است.

۲.۱ - مواصاة

مُواصاة (به ضم میم و فتح واو و صاد) به معنای وصیت کردن به همدیگر است.
(اِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ) «مگر آنان که ایمان آورده و اعمال نیکو انجام داده و یکدیگر را امر به حق و امر به صبر کنند.»


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۲۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۷۳.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۴۳۷.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۱، ص۳۹۸.    
۵. بقره/سوره۲، آیه۱۳۲.    
۶. مریم/سوره۱۹، آیه۳۱.    
۷. بقره/سوره۲، آیه۱۸۰.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۷.    
۹. یس/سوره۳۶، آیه۵۰.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۴۳.    
۱۱. عصر/سوره۱۰۳، آیه۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «وصی»، ج۷، ص۲۲۳.    






جعبه ابزار