• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

وضع شخصی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



وضع شخصی به تصور تفصیلی لفظ توسط واضع هنگام وضع اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.



واضع در هنگام وضع، ناچار از تصور لفظ و معنا است؛ از این رو «وضع»، به لحاظ چگونگی تصور لفظ دو صورت دارد: وضع نوعی و وضع شخصی.


وضع شخصی آن است که واضع، خود لفظ را بنفسه و به صورت تفصیلی تصور نموده و آن را برای معنایی قرار می‌دهد، مانند:زید، انسان و... که زید مثال برای وضع خاص و موضوع له خاص ، و انسان مثال برای وضع عام و موضوع له عام است.
[۲] فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص۳۷۶.
[۴] دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۲۱۳.
[۶] تقریرات اصول، شهابی، محمود، ج۲، ص ۳۶.
[۹] شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۵۸.



۱. اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۳۰.    
۲. فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص۳۷۶.
۳. دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۱۸۸.    
۴. دروس فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۲۱۳.
۵. بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۹۴.    
۶. تقریرات اصول، شهابی، محمود، ج۲، ص ۳۶.
۷. محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۱، ص۵۳.    
۸. اصطلاحات الاصول، مشکینی، علی، ص۲۸۹.    
۹. شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۵۸.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۹۰۱، برگرفته از مقاله «وضع شخصی».    


رده‌های این صفحه : مباحث الفاظ | وضع الفاظ




جعبه ابزار