• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

پای گناهکاران (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



براساس آیات قرآن کریم وقتی گناهکاران را به سوی جهنم می برند از موهای جلوی پیشانی و پاهای آنان می گیرند.



گرفتن موی جلوی سر و پاهای گناهکاران، در قیامت از آیه زیر استفاده می شود.
یعرف المجرمون بسیمـهم فیؤخذ بالنوصی والاقدام.(مجرمان از چهره هایشان شناخته می‌شوند؛ و آنگاه آنها را از موهای پیش سر، و پاهایشان می‌گیرند (و به دوزخ می‌افکنند)! )


" نواصی" جمع" ناصیه" چنان که راغب در مفردات می‌گوید: در اصل به معنی موهای پیش سر و از ماده" نصا" (بر وزن نصر) به معنی اتصال و پیوستگی است، و" اخذ به ناصیه" به معنی گرفتن موی پیش سر است، و گاه کنایه از غلبه کامل بر چیزی می‌آید.
گرفتن مجرمان با موی پیش سر، و پاها، ممکن است به معنی حقیقی آن باشد که ماموران عذاب این دو را می‌گیرند و آنها را از زمین برداشته، با نهایت ذلت به دوزخ می‌افکنند، و یا کنایه از نهایت ضعف و ناتوانی آنها در چنگال ماموران عذاب الهی است، که این گروه را با خواری تمام به دوزخ می‌برند، و چه صحنه دردناک و وحشتناکی است آن صحنه.


این آیه در مقام پاسخ از پرسشی تقدیری است، گویا کسی می‌پرسد: خوب وقتی از گناهشان پرسش نمی‌شوند پس از کجا معلوم می‌شود گنهکارند؟ در پاسخ فرموده: " مجرمین از سیمایشان شناخته می‌شوند... "، و به همین خاطر جمله مورد بحث را با واو عاطفه عطف به ما قبل نکرد، و نفرمود: " در آن روز کسی از جن و انس از گناهش سؤال نمی‌شود، و مجرمین از سیمایشان شناخته می‌شوند" بلکه بدون واو عاطفه فرمود: " مجرمین... " تا بفهماند این جمله پاسخ از سؤالی است که در کلام نیامده، و منظور از سیما نشانه‌ای است که از چهره مجرمین نمودار است.
" فیؤخذ بالنواصی و الاقدام"- این جمله به خاطر اینکه حرف" فاء" بر سرش در آمده، فرع و نتیجه شناسایی مذکور است، و کلمه" نواصی" جمع ناصیه است، که به معنای موی جلو سر است، و کلمه" اقدام" جمع قدم است، و جمله" بالنواصی" نائب فاعل جمله" یؤخذ" است، معنای تحت اللفظی آن" موی جلو سرها گرفته می‌شود" است.
و معنای آیه این است که: احدی از گناهش پرسش نمی‌شود- مجرمین با علامتی که در چهرههاشان نمودار می‌گردد شناخته می‌شوند، در نتیجه موی جلو سرشان و پاهایشان را می‌گیرند و در آتش می‌اندازند.


۱. رحمان/سوره۵۵، آیه۴۱.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۹۶.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۱۵۶.    
۴. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۹، ص۱۸۰.    



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۵۵، برگرفته از مقاله «پای گناهکاران».    


رده‌های این صفحه : پا | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار