• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

چراگاه‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





چراگاه به زمین مناسب برای چریدن حیوانات علف خوار می گویند.



چراگاه (مرتع): زمین آب و علف دار و مناسب براى چریدن حیوانات علف خوار.


از آن در باب صلات و احیاء موات سخن رفته است.


از کسانى که نمازشان در سفر تمام و روزه شان درست است، چوپان ى است که براى چرانیدن حیوانات از چراگاهى به چراگاهى دیگر دائم در حرکت است.


چراگاههاى طبیعى از انفال به شمار مى‌روند و احکام آن را دارند
[۲] مصباح الهدى ج۱۱، ص ۲۱۹.

آبادى احداث شده در زمین موات داراى حریم است. حریم آن محدوده‌اى از اطراف آبادى است که تأمین کنندۀ مصالح و نیازهاى آن است و کسى حق احیاى آن محدوده را ندارد . از جمله مصالح آبادى، چراگاههاى اطراف آن در حدّ نیاز است.
مقدار آن بستگى به جمعیت محل و تعداد حیوانات آن دارد.


قُرُق کردن و در انحصار گرفتن چراگاه هاى طبیعى و جلوگیرى از استفادۀ دیگران از آن، جز براى امام علیه السّلام جایز نیست. چراگاه واقع در ملک خود از این حکم مستثنا است و فروختن یا اجاره دادن آن جایز است.
[۷] ریاض المسائل ج ۱۲، ص ۳۶۴.
[۸] التنقیح الرائع ج ۴، ص ۱۰۱.




۱. تذکرة الفقهاء ج ۴، ص ۳۹۳.    
۲. مصباح الهدى ج۱۱، ص ۲۱۹.
۳. اجوبة الإستفتاءات ج۲، ص ۳۴۹.    
۴. اجوبة الإستفتاءات ج ۱، ص ۳۳۰.    
۵. تحریر الوسیلة ج ۲، ص ۲۰۲.    
۶. تحریر الاحکام ج ۲، ص ۴۳۸- ۴۳۹.    
۷. ریاض المسائل ج ۱۲، ص ۳۶۴.
۸. التنقیح الرائع ج ۴، ص ۱۰۱.




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج‌ ۳، ص ۱۷۲    


رده‌های این صفحه : اجاره | فقه | واژه شناسی




جعبه ابزار