• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کسل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




کَسَل (به فتح کاف و سین) از واژگان قرآن کریم به معنای سستی در آنچه نباید در آن سستی کرد، است. از مشتقات این واژه در آیات قرآن کُسالی‌ (به ضم کاف) و کَسالی‌ (به فتح کاف) که جمع کَسلان به معنای سست و بی‌حال است. این لفظ تنها دو بار در قرآن آمده است.



کَسَل: به معنی‌ سستی در آنچه نباید در آن سستی کرد و لذا مذموم است.
راغب و دیگران گفته‌اند: «الکسل التّثاقل عمّا لا ینبغی التّثاقل عنه».
کَسْلان به معنی سست و بی‌حال است؛ جمع آن کسالی‌ به ضمّ و فتح کاف آید.


(وَ اِذا قامُوا اِلَی الصَّلاةِ قامُوا کُسالی‌ یُراؤُنَ النَّاسَ‌) «چون به نماز برخیزند بی‌حال و کسل برخیزند و به مردم ریا کنند».
(وَ لا یَاْتُونَ الصَّلاةَ اِلَّا وَ هُمْ‌ کُسالی‌) (نماز به جا نمى‌آورند جز با كسالت).
هر دو آیه درباره منافقان است.


این لفظ تنها دو بار در قرآن آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۱۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۱۱.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۶۲.    
۴. ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغة، ج۵، ص۱۷۸.    
۵. فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۴، ص۴۴.    
۶. فیومی، احمد بن محمد، مصباح المنیر، ص۵۳۴.    
۷. نساء/سوره۴، آیه۱۴۲.    
۸. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۵، ص۱۱۷.    
۹. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۵، ص۱۹۰.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۱۹۸.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۶، ص۱۰۸.    
۱۲. توبه/سوره۹، آیه۵۴.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۹۵.    
۱۴. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۳۰۸.    
۱۵. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۹، ص۴۱۳.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۶۰.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۱۲۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "کسل"، ج۶، ص۱۱۰-۱۱۱.    






جعبه ابزار