ذئب (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ذِئْب (به کسر ذال و سکون همزه) از
واژگان قرآن کریم به معنای گرگ است. این واژه سه بار در آیات قرآن آمده است.
ذِئْب به معنای گرگ است.
(وَ أَخافُ أَنْ يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ) (و از اين مى‌ترسم كه گرگ او را بخورد.)
(قَالُواْ لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَّخَاسِرُونَ) (گفتند: «با اين‌كه ما مردان نيرومندى هستيم، اگر گرگ او را بخورد، ما از زيانكاران خواهيم بود).
(وَتَرَكْنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ) (و
یوسف را نزد اثاث خود گذارديم؛ و گرگ او را خورد!)
اين لفظ سه بار در
کلام الله مجید آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ذئب»، ج۳، ص۲.
